BEDANKT!
Ik word altijd een beetje verlegen, ongemakkelijk als ik complimentjes krijg.
Op één of andere manier is het makkelijker een compliment te geven dan te ontvangen.
Stiekem ben ik natuurlijk heel blij met lovende woorden, maar hoe reageer ik er op?
Een beetje vaag vind ik. Ik weet niet zo goed een houding aan te nemen.
Bagatelliseer mijn inbreng en zeg dan iets van “het is gewoon mijn werk”. “En jij hebt net zoveel gedaan”.
Waarom zeg ik nu niet gewoon, BEDANKT!
Tja, als je onderstaande mooie woorden ontvangt, dan is het lastig om het daarmee af te doen.
Soms duurt het ff....
Na 8 jaar het gevoel te hebben gehad dat mijn man en ik het samen wel zouden redden, kwamen wij afgelopen jaar tot de conclusie,
dat dit teveel van ons had gevraagd.
Het leven met MS plus de permanente gevolgen van een vrij heftige CVA in 2011 vraagt de nodige energie.
Niet alleen van mij, maar ook zeker van man -en dochterlief.
Zelfs de energie om weer een hulpvraag in te dienen bij de gemeente was er niet meer.
Het contact met Petra was voor ons dan ook een geschenk. Haar groot empathisch vermogen, het ‘simpelweg’ luisteren, het ‘spiegelen’, het serieus nemen....
Het persoonlijk plan wat Petra heeft opgesteld n.a.v. onze hulpvragen was zo duidelijk verwoord dat er geen aanvullende vragen kwamen vanuit de WMO.
Wij genieten nu van een adequate hulp in de huishouding ( scheelt erg veel energie) en persoonlijk is het fietsen, nu mét trapondersteuning,
een hele fijne manier van ontspannen door beweging geworden.
Petra verstaat haar vak als Mantelzorgmakelaar en wij vinden haar een hele fijne persoonlijkheid.
Dank
Ik ga het doen: BEDANKT lieve mensen voor deze prachtige lovende woorden.
Maar ook BEDANKT iedereen voor wie ik dit jaar een luisterend oor mocht zijn.
Dat ik mocht ontzorgen, regelen en ondersteunen bij de zorg voor jullie naaste. Dat ik even voor jullie mocht zorgen.
BEDANKT.