De gele auto.
Wie ziet de meeste gele auto’s.
Wij doen een spelletje in de auto en dat is; ”wie ziet de meeste gele auto’s onderweg”.
Vooral mijn jongste zoon geniet enorm van het spelletje. Hij weet precies onderweg naar school waar een gele auto staat geparkeerd en roept dan al 3 straten van tevoren “gele auto 1-0!”
Nooit geweten dat er zoveel geel op de weg rijdt. Voorheen zag ik ze niet, maar nu de focus er op ligt zie ik ze overal opduiken. Gele auto s, gele vrachtwagens, gele fietsen, gele graafmachines.
“Als het maar geel is en het rijdt”.
Het schiet door mijn hoofd “als in ieder gele auto iemand zit die zorgt voor een dierbare, dan wordt deze zorg ineens zichtbaar”. Ik weet dat 4,4 miljoen Nederlanders zorgen voor hun dierbare, waarvan 750.000 intensief en langdurig zorgen. Maar dat zijn cijfers. De gele auto’s maken dat ik ze bewust zie.
Bewust
Ziet u ze ook bewust? Of is het voor u vanzelfsprekend dat uw vriendin voor haar vader met dementie zorgt. Ziet u de ouder van een zorgintensief kind, die zich in allerlei bochten moet wringen, om zo zorg voor de jongste in combinatie met gezin, werk en sociaal leven vol te houden.
Ziet u dat er geen adempauze is voor de echtgenote, die zorgt voor haar man met Parkinson. En zo kan ik nog heel, veel onzichtbare zorg opnoemen.
Onzichtbare zorg.
Ik noem het onzichtbare zorg. Het is namelijk niet altijd zichtbaar hoeveel zorg er wordt gegeven achter de voordeur. Je ziet niet de slapeloze nachten. Het 24 uur alert zijn omdat er sprake is van valgevaar bij je dierbare. Je ziet niet de stress die ontstaat bij het regelen van goede zorg. Je ziet niet de buikpijn die er is, omdat er weer een belangrijk gesprek is gepland over de toewijzing van een PGB, waardoor zorg op maat kan worden ingekocht.
De onzichtbare zorg die als een gele auto over de snelweg raast en waar je omgeving niet altijd bewust van is.
De wedstrijdjes” gele auto’s zien” win ik bijna nooit van mijn zoon, maar ik zie ze wel. U ook?